Globalna aktywność producentów osłabła we wrześniu, ponieważ słaby popyt i niepewność gospodarcza wskazywały na trudne perspektywy. To wywiera presję na zarządach spółek, ale również na administracji publicznej. Najmocniej zwolniła w tym roku aktywność produkcyjna w strefie euro – winę za to ponosi słabnący popyt wewnętrzny, pomimo obniżek cen w fabrykach. Niemcy, największa gospodarka Europy, odnotowały najbardziej wyraźne pogorszenie warunków od 12 miesięcy.
Ostateczny indeks PMI dla sektora wytwórczego strefy euro, opracowany przez S&P Global, spadł we wrześniu do 45,0. Było to niewiele powyżej wstępnego szacunku 44,8, ale dalej od 50 punktów stanowiących granicę pomiędzy wzrostem a recesją.
– Oczekiwane na początku 2024 r. odbicie w strefie euro okazało się dość słabe. Zaufanie wciąż jest osłabione, a sektor wytwórczy nadal ma kiepskie perspektywy — uważają analitycy.
Spadek cen ropy pomógł obniżyć koszty produkcji w regionie, ale istnieją obawy, że eskalacja napięć na Bliskim Wschodzie może wpłynąć na produkcję paliwa i ponownie zwiększyć jego ceny.
Prezes Europejskiego Banku Centralnego Christine Lagarde dała najwyraźniejszą jak dotąd wskazówkę dotyczącą kolejnej obniżki stóp procentowych w poniedziałek, podczas gdy przewodniczący Rezerwy Federalnej Jerome Powell zasugerował, że amerykański bank centralny prawdopodobnie będzie trzymał się obniżek stóp procentowych o ćwierć punktu procentowego. Inflacja w strefie euro spadła do 1,8 proc. we wrześniu, poniżej celu EBC wynoszącego 2 proc. i wzmacniając argumenty za kolejną obniżką stóp procentowych w tym miesiącu.
W Wielkiej Brytanii kierownicy fabryk stali się bardziej pesymistyczni, ponieważ obawy dotyczące pierwszego budżetu nowego rządu połączyły się z obawami o przyszłość biznesu na Bliskim Wschodzie oraz silną presją inflacyjną.
Azjatyccy producenci mogą w nadchodzących miesiącach odczuć pewną ulgę dzięki agresywnemu bodźcowi wprowadzanemu przez chińskie władze w ciągu ostatniego tygodnia, w tym obniżeniu stóp procentowych i zastrzykowi płynności do systemu bankowego. Jednak aktywność fabryk w Japonii skurczyła się we wrześniu i wzrosła w wolniejszym tempie na Tajwanie, jak wykazały dane, podkreślając, że słaby globalny popyt odbija się na azjatyckich eksporterach.
Wskaźnik PMI dla Tajwanu wyniósł we wrześniu 50,8, spadając z 51,5. Badania wykazały, że aktywność produkcyjna skurczyła się w Wietnamie, Malezji i Indonezji.
Wzrost w indyjskim przemyśle wytwórczym spadł do ośmiomiesięcznego minimum we wrześniu, ponieważ nowe zamówienia — kluczowy wskaźnik popytu — wzrosły w najsłabszym tempie od grudnia.
Międzynarodowy Fundusz Walutowy przewiduje miękkie lądowanie gospodarek azjatyckich, ponieważ łagodząca inflacja stwarza bankom centralnym przestrzeń do łagodzenia polityki pieniężnej. Prognozuje się, że wzrost gospodarczy w regionie zwolni z 5 proc. w 2023 r. do 4,5 proc. w tym roku i 4,3 proc. w 2025 r.